vajait
Ads by Google:
VÂJÂÍT1, vâjâituri, s.n. Faptul de a vâjâi; zgomot caracteristic produs de ceva care vâjâie; vâjâială, vâjâitură, vâjâire. [Var.: (reg.) vâjiit s.n.] – V. vâjâi.
VÂJÂÍT2, -Ă, vâjâiţi, -te, adj. (Rar; despre oameni) Ameţit (de băutură), cherchelit. – V. vâjâi.
VÂJÂÍT adj. v. ameţit, băut, beat, cherchelit, îmbătat, turmentat.
VÂJÂÍT s. 1. v. şuierat. 2. v. ţiuitură.
vâjâít s. n., pl. vâjâíturi
VâJâÍT ~uri n. 1) v. A VÂJÂI. 2) Sunet caracteristic, produs de un obiect sau de o insectă care vâjâie. /v. a vâjâi