haiduci
Ads by Google:
HAIDUCÍ, haiducesc, vb. IV. Intranz. A duce viaţă de haiduc. ♦ Refl. A se face haiduc. – Din haiduc.
HAIDUCÍ vb. (rar) a hoţi, (pop.) a viteji, a voinici. (~ prin codri.)
haiducí vb., ind. prez. 1 sg. şi 3 pl. haiducésc, imperf. 3 sg. haiduceá; conj. prez. 3 sg. şi pl. haiduceáscă
A SE HAIDUC//Í mă ~ésc intranz. A se face haiduc; a deveni haiduc. /Din haiduc
A HAIDUC//Í ~ésc intranz. A duce viaţă de haiduc; a fi haiduc. /Din haiduc