jariste
Ads by Google:
JÁRIŞTE s.f. 1. (Înv.) Jar1; foc; p.ext. vatră. 2. Loc pustiit de foc. ♦ Pădure arsă pe locul căreia se dezvoltă o nouă vegetaţie lemnoasă. – Jar1 + suf. -işte.
JÁRIŞTE s. v. jar, jăratic, jărăgai.
JÁRIŞTE s. arsură, pârlitură, (pop.) arsătură, (înv. şi reg.) pârjol, (reg.) pârjolitură, pârleală.
járişte s. f., g.-d. art. járiştii; pl. jaríşti
JÁRIŞT//E ~i f. 1) înv. v. jar. 2) Loc pustiit de foc. /jar + suf. ~işte