Dictionar Explicativ al Limbii Romane
MĂGĂRÉŢ s. v. asin, măgar.MĂGĂRÉŢ1, măgăreţi, s.m. (Rar) Măgar (2). – Din măgar + suf. -eţ.MĂGĂRÉŢ2, -EÁŢĂ, măgăreţi, -e, adj. (Rar) Măgăresc. – Din măgar + suf. -eţ.