oblatie
Ads by Google:
obláţie s. f., pl. obláţii
OBLÁŢIE s.f. (Rar) Dar, ofrandă. ♦ Moment în slujba catolică. [Gen. -iei, var. oblaţiune s.f. / < lat. oblatio, fr. oblation].
OBLÁŢIE s. f. jertfă adusă unei divinităţi; ofrandă. (< fr. oblation, lat. oblatio)